با افزایش پذیرش خطر دارای مرکزیت شدن رمزارز بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. بدون مرکزیت بودن یکی از مهمترین ویژگی های رمز ارز به شمار می رود. امسال باید در انتظار افزایش میزان پذیرش و رمز از سوی جامعه باشیم.
با سرمایه گذاری ایلان ماسک و شرکت تسلا در بیت کوین و انتشار توکن های غیر قابل معاوضه دیگر روز های ناشناس بودن بلاک چین به پایان رسیده است. البته هنوز این تکنولوژی به اندازه پیشرفت نکرده است که استفاده از آن برای افراد عادی جامعه ساده باشد. هر اندازه زمان بیشتری برای رسیدن تکنولوژی به این سطح طولانی تر باشد، خطر دارای مرکزیت شدن رمزارز سوی شرکت هایی که می خواهند دسترسی به این تکنولوژی را ساده تر کند افزایش پیدا می کند. برای جلوگیری از این مشکل هر چه سریعتر استفاده از این تکنولوژی باید برای کاربران عادی که سر رشته ای از فناوری ندارند ساده شود. در ادامه با ما همراه باشید. می خواهیم نگاهی به دورنمای استفاده از رمز ارز بیندازیم.
بیت کوین با موانعی روبه روست؛ خطر دارای مرکزیت شدن رمزارز
زمانی که بیت کوین برای حل مشکل مقیاس پذیری پیشنهاد بزرگتر شدن حجم بلاک ها را رد کرد، امیدوار بود بتواند با استفاده از راهکارهای لایه دوم مانند شبکه لایتنینگ بیت کوین را به ارز روزمره مردم تبدیل کند. این در حالی است که امروز شبکه لایتنینگ پیچیدگی های تازه ای را با خود به همراه آورده است.
پیچیدگی هایی مانند متعادل سازی نقدینگی، باز کردن و بستن کانال ها، تعیین مسیر پرداخت خط و اتصال تمام وقت برای دریافت سرمایه. شرایط چالش برانگیز ترین اقدام برای کاربران انتقال سرمایه خارج از زنجیره و به شبکه لایتنینگ باشد. کاربران برای انجام این کار باید در شبکه تراکنش هایی را انجام دهد که مستلزم صرف زمان بسیار زیاد و کارمزدهای بالاست. روی هم رفته این روند حتی برای حرفه ای های بازار رمز ارز نیز خسته کننده است.
خوشبختانه توسعه دهندگان خستگی ناپذیر نسل جدیدی از والت های شبکه لایتنینگ را معرفی کردند که رابط کاربری را تا حد زیادی ساده کرد. در این حالت کاربران عادی نیز قادر به استفاده از این شبکه خواهند بود. نسل دوم والت های شبکه لایتنینگ مانند Phoenix بخشی از فعالیت های شبکه را برعهده تامین کننده والت گذاشتند.
این والت ها شباهت بسیار زیادی به واردات هایی دارند که به صورت نیابتی از طرف کاربران وارد بازار رمز ارز می شوند. تنها تفاوت این والت ها در این است که والت های نسل دوم شبکه لایتنینگ به صورت نیابتی عمل نمی کنند. در این حالت کاربران کنترل دارایی خود را در دست دارند و تامین کننده خدمات نمی تواند با استفاده از پول آنها وارد عمل شود.
مهمترین ویژگی این والت ها
روی هم رفته در طراحی این والت ها دو مسئله در اولویت قرار داشته است: سادگی استفاده برای کاربر و کنترل کاربر بر تمام سرمایه. نتیجه کار تا حد بسیار زیادی قابل قبول است. اگر از والت نسل دوم شبکه لایتنینگ استفاده کنید می توانید به سادگی و بدون انجام اقدامات پیچیده داخل شبکه پرداخت و دریافت وجه را انجام دادی دهید. در عین حال کنترل دارایی خود را در اختیار خواهید داشت. تنها تفاوت موجود در این شبکه این است که این بار باید پیش از شبکه لایتنینگ نسل اول به تامین کننده خدمات اعتماد داشته باشید.
تنها چالشی که در این مسیر پیش روی شبکه بیت کوین قرار می گیرد رویکردی که در ادامه مسیر ایجاد می شود. در رویکرد جدید کاربران بیشتری به تعداد محدودی از تامین کنندگان شبکه لایتنینگ متکی خواهند بود. آنها برای جابجایی ساده بیت کوین های خود و استفاده از خدمات مالی از تعداد محدودی از شرکت ها کمک می گیرند.
در این حالت نیز کاربران کنترل و دارایی خود را در دست دارند و از خطر تورم و دستکاری هایی که در ارزهای بدون پشتوانه انجام می شود در امان هستند. اما در دراز مدت کاربران برای انجام تراکنش های خود به تعداد محدودی از شرکت ها نیاز خواهند داشت. این امر به تدریج مرکزیت را در شبکه تعریف می کند. خطر دارای مرکزیت شدن رمزارز در کمین است.
کاربران چندان خشنود نیستند
اگر بخواهیم منصفانه به ماجرا نگاه کنیم متوجه می شویم که تمام رمز ارزها با مشکلات و پیچیدگی هایی که در شبکه بیت کوین مشاهده می شود دست به گریبان نیستند. در واقع بسیاری از زنجیره ها مانند زنجیرهایی که پس از فورک بیت کوین ایجاد شده است از چنین مشکلاتی رنج نمی برند. شبکه لایت کوینبا کارمزد کمتر و در زمان کوتاه تر تراکنش ها را انجام می دهد. اما با این وجود کاربران چندان خشنود نیستند.
مهم نیست هواداران بیت کوین کش درباره این ارز چه می گویند، واقعیت این است که تراکنش ها در لحظه انجام نمی شود و پرداخت ت از طریق پردازنده های معروف یا واریز وجه به صرافی ها همچنان مستلزم تایید های بسیاری است. گرفتن این تایید ها در برخی از مواقع چندین دقیقه و حتی چند ساعت طول می کشد. یک کاربر معمولی متوجه نمی شود که چرا باید تا این حد منتظر بماند و چرا زمان انتظار تا این اندازه متغیر است. در مواردی آنها تصور می کنند که تراکنش ها میتواند در لحظه تایید شود اما تصمیم بر آن بود که چنین اتفاقی روی ندهد. تنها چیزی که کاربران متوجه آن خواهند شد این است که باید منتظر باشند و در نهایت کلافه خواهند شد. این خستگی آن ها به سمت راهکارهایی می برد که خطر دارای مرکزیت شدن رمزارز را افزایش می دهد.
دیگر راهکارها
البته برخی از سکه ها که با استفاده از PoS یا اثبات سهام عمل می کنند برای انجام تراکنش ها تنها به یک تایید نیاز دارند و تا حد زیادی از زمان انتظار کاسته اند. به عنوان مثال انجام تراکنش ها در شبکه دش در حدود ۲.۵ دقیقه طول می کشد. امنیت تراکنش ها در کمتر از ۲ ثانیه تامین می شود.
با این وجود تمام صرافی ها و تامین کنندگان به درستی این تکنولوژی را درک نمی کنند. به همین دلیل همه در استفاده از آن موفق نیستند. دیگر شبکه ها مانند شبکه نانو در چند ثانیه تراکنش ها و انجام می دهد.
نام های کاربری دارای مرکزیت
حتی زمانی که انجام سریع تراکنش های در شبکه امکان پذیر شود، همچنان با مشکلاتی روبه رو هستیم. مشکل نام های کاربری دارای مرکزیت. با وجود اینکه کدهای کیو آر برای استفاده در سطح وب ساده هستند. اما کپی کردن و استفاده از هشتگ های رمزنگاری شده طولانی چندان ساده نیست. ما به راهکار ساده تری برای استفاده مردم نیاز داریم. نام های کاربری باید خوانا تر و قابل استفاده تر باشد.
امروز تنها سیستم های کمی وجود دارند که تا حدودی به چنین امری دست پیدا کردند. اما این سیستم ها با مشکلاتی از قبیل قابل استفاده بودن یا قابل اعتماد بودن روبه رو هستند. سیستم هایی مانند سیستم خدماتی نام اتریوم در این زمینه وارد عمل شده است.اما این سیستم ها همچنان نام های تو بلند و ناخوانا ای را در رابط کاربری به نمایش می گذارند. از طرفی مشکلاتی را در خصوص امنیت و حریم شخصی کاربران ایجاد کردند. چراکه هر کسی می تواند با استفاده از آدرس شما تاریخچه تراکنش های شما را مشاهده کند. برای این کار کافی است آدرس شما را در یک جستجوگر بلاک وارد کند.
HandCash والت معروف بیت کوین اس وی است که راهکار تازه ای را پیشنهاد داده است. مشکل اصلی اینجاست که راهکار پیشنهاد شده به دارای مرکزیت شدن رمزارز می انجامد. کاربران در این حالت باید به شرکت هایی متکی باشند. متاسفانه تمام راهکارهایی که برای ساده تر کردن رابط کاربری شبکه های رمز ارز پیشنهاد می شود در نهایت منجر به دارایی مرکزیت شدن رمز ارز خواهد شد.
خطر اعتماد به شرکت های شبیه به بانک
در واقع خطر اصلی این است که رمز از قادر به ارائه راهکار ساده ای نباشد. خطر زمانی مطرح می شود که راهکارهایی مطرح شوند که کاملاً به صورت نیابتی کنترل دارایی کاربران را به دست می گیرند. این امر به تدریج ما را به همان سیستم مالی سنتی که می خواستیم از آن فرار کنیم باز می گرداند.
تا همین امروز نیز راهکارهای بسیاری پیشنهاد شده اند که به سمت دارای مرکزیت شدن رمزارز گام بر می دارند. اگر مراقب نباشیم در آینده نه چندان دور رمزارزهای خود را با استفاده از همان شرکت ها و بانک هایی خرج می کنیم که پیش از این برای استفاده از پول بدون پشتوانه از آنها استفاده می کردیم.
اکنون در زمان مهمی به سر می بریم. بر سر یک دو راهی قرار داریم و باید تصمیم بگیریم. استفاده از شبکه را با حفظ طبیعت بدون مرکزی تان تا جای ممکن ساده کنیم، یا اجازه دهیم افزایش پذیرش بدون مرکزیت بودن شبکه را قربانی کند.
در آخر دارای مرکزیت شدن رمزارز
مهمترین و ارزشمندترین ویژگی شبکه رمزارز بدون مرکزیت بودن آن است. کاربران در این شبکه کنترل دارایی خود را در دست دارند. خبری از قدرت های مرکزی نیست. اما این سیستم پیچیدگی هایی را نیز با خود به همراه داشته است. پیچیدگی هایی که برای کاربران معمولی قابل فهم نیست.
با افزایش پذیرش رمز ارز نیاز به ایجاد فضایی دوستانه و ساده برای همه احساس می شود. اما طبیعت رمز ارز به گونه ای است که با اتکا به این پیچیدگی ها به بقای خود ادامه می دهد. راه کارهای بسیاری برای ساده تر کردن انجام تراکنش ها پیشنهاد شده است. اما این راهکارها بدون مرکزیت بودن شبکه را به خطر می اندازند. نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا باید برای ساده تر کردن شبکه ویژگی بدون مرکزیت بودن آن را قربانی کنیم؟ در این صورت رمز ارز چه تفاوتی با پول بدون پشتوانه خواهد داشت؟ نظرات خود را با ما در رمزارز مارکت در میان بگذارید.
منبع
https://cointelegraph.com/news/mass-adoption-may-take-crypto-toward-centralization