صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی موضوع مهمی است که دانستن اطلاعات آن در زمینه کریپتوکارنسی به شما کمک بسیاری می‌کند. در طول ده سال اخیر، نوع سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی سنتی به سمت سرمایه‌گذاری دیجیتال و حالت منفعل رفته است. این عامل به نوبه خود باعث به‌وجود آمدن نسل جدیدی از صندوق‌ها به نام صندوق‌های شاخصی شده است. این صندوق‌ها بسیار موفق بوده و توانسته‌اند از آغاز سال ۲۰۲۰ صندوق‌های با حجم بیش از ۱۰ تریلیون دلار را مدیریت کنند. با ما همراه باشید تا این صندوق‌ها را با هم بررسی کنیم.
صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی
صندوق شاخصی یک نوع صندوق مشترک یا صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله (ETP) است. این قبیل صندوق‌ها طراحی شده‌اند تا شما را مستقیما در معرض عملکرد شاخص بازارهای مالی قرار دهد.
امروزه سرمایه‌گذاران بسیاری به این صندوق‌ها و در کل چنین ابزارهایی جذب می‌شوند. دلیل این موضوع این است که می‌خواهند پیچیدگی مدیریت فعال را به جای دیگری واگذار کنند. این همان روند انتخاب سهام برای سرمایه‌گذاری است.
آنها همچنین خواهان دسترسی آسان به بازاری مشخص هستند که به نوبه خود یک پورتفولیوی بسیار متنوع را ارائه می‌دهد. به علاوه، صندوق‌های شاخصی به اتخاذ استراتژی‌های سرمایه‌گذاری منفعل یا همان Passive نیز تمایل دارند. این سیستم شاخص محور هزینه‌های کمتری از صندوق‌هایی می‌گیرد که به‌طور فعال مدیریت می‌شوند. این اقدام به خودی خود باعث می‌شود تا حس رقابت و فعالیت در بازار کریپتوکارنسی به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کند.
غیرمتمرکز بودن جهان مالی
با توجه به فایده و محبوبیت صندوق‌های شاخصی در امور مالی مرسوم، جای تعجب نیست که ضرورت وجود اینگونه خدمات را در اکوسیستم رمز ارزها نیز شاهد باشیم. پروتکل‌هایی همچون Index Cooperative، ارز دیجیتال Synthetix و PieDAO شاخص‌های دیفای خود را ساخته‌اند. بدین وسیله به سرمایه‌گذاران رمز ارز اجازه داده‌اند که بدون آنکه متخصص دیفای باشند به‌راحتی در معرض بخش دیفای قرار بگیرند. صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی نیز در راستای همین موضوع ساخته شده است.
از آنجایی که اکوسیستم رمز ارز، هر محصول مالی ممکن در امور مالی مرسوم را در شبکه‌های رمز ارز کپی می‌کند، پس شما می‌توانید توکن‌هایی که به عنوان شاخصی برای دارایی‌های دیفای عمل می‌کنند را نیز در آنها پیدا کنید.
ریسک متمرکز شدن بیش از حد در صندوق سرمایه گذاری شاخصی
صندوق‌های شاخصی جدا از مزایایی که در بازار مالی سنتی دارند، از معایبی همچون ریسک متمرکز شدن نیز برخوردار هستند. برای مثال در ماه‌های اخیر شاخص S&P 500 بیشتر از دوران حباب دات-کام ]حباب اقتصادی در سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ میلادی[ به پنج سهام فناوری برتر اپل، مایکروسافت، آمازون، فیسبوک و گوگل بستگی داشت. چنین چیزی را می‌توان برای وسیع‌ترین شاخص دیفای رمز ارز نیز در نظر گرفت.
شاخص پالس دیفای (DPI) نیز یک شاخص اندازه‌گیری ارزش بازار است که درصد وزنی را به هر جزء از بازار بر اساس ارزش آن جزء اختصاص می‌دهد. این شاخص از عملکرد دارایی‌های دیفای در اتریوم پیروی می‌کند. DPI به‌صورت ماهانه به‌روز می‌شود و شامل مشتقات توکن، دارایی‌های مصنوعی و یا توکن‌های مربوط به دارایی‌های فیزیکی نمی‌شود.
شاخص S&P 500 شامل قیمت‌های ۵۰۰ شرکت است. بسیاری از توکن‌های دیفای نیز در آن وجود ندارند. همچنین، توکن‌های دیفای بسیاری نیز باید بیایند و بروند. در نتیجه DPI هم ریسک متمرکز شدن را دارد. در حال حاضر ۳۰٪ از شاخص پالس دیفای فقط شامل دو دارایی UNI و AAVE است.
به علاوه ۷۷ درصد از ریسک کلی DPI فقط از طریق چهار توکن مشخص می‌شود: UNI، YFI، SNX و AAVE. در نتیجه بازده این شاخص نسبت به حرکات این چهار دارایی به‌شدت حساس است.
جمع‌بندی
صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی موضوع مهمی است که دانستن آن به شما در زمینه رمز ارزها کمک بسیاری می‌کند. این صندوق را می‌توان یکی از برترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری با مزایای بالا دانست. اگر قصد دارید در صندوق‌های شاخصی رمز ارز یا دیفای سرمایه‌گذاری کنید، ابتدا به‌خوبی تحقیق کنید و تنها پس از انجام تحقیقات مناسب، دست به سرمایه‌گذاری بزنید. بیش از ۹۰ درصد از توکن‌های دیفای، کلاهبرداری هستند. پس خیلی مراقب سرمایه‌گذاری‌های خود باشید. امروز این نوع صندوق‌ها و مزایا و معایب آنها را بررسی کردیم تا شما بهتر بتوانید در رابطه با دارایی‌های دیجیتال خود تصمیم بگیرید. با ما همراه باشید.