با افزایش روزافزون تعداد دستگاه‌های هوشمند، سیستم‌های دارای مدل متمرکز نقاط ضعف خود را بیشتر نشان می‌دهند. این سیستم‌ها مشکلاتی از قبیل پهنای باند ناکافی و آسیب پذیری داده‌های عبوری از سرورها را دارند. یکی از بهترین راه‌حل‌های ارائه شده، سیستم چند بخشی است، که در آن هر یک از این بخش‌ها دارای استقلال و قدرت عملکرد بیشتری هستند و می‌توانند طیف وسیعی از وظایف را انجام دهند. موضوع صحبت ما در مورد سیستم‌هایی است که توانایی پذیرش مستقل سفارشات، پرداخت هزینه‌های اجرای آن‌ها و همچنین عقد قرارداد با دستگاه‌های دیگر بدون واسطه‌گری انسان را دارند، که به آن‌ها اینترنت اشیا (IoT (Internet if Things)) می‌گویند.
رمزارزها درب‌های جدیدی برای اینترنت اشیا
به روزرسانی شبکه اتریوم 2.0 که فاز صفر آن در پایان سال ۲۰۲۰ راه اندازی شده است، به دلیل وجود شرایط جدید در سیستم PoS (proof of stake) خود باید بخشی از قابلیت‌های مختلف خود را باز کند. این پروژه پس از این هنگام انتقال به فازهای بعدی، یک مدل آزمایشی معروف به شاردینگ (Sharding) را به آزمایش خواهد گذاشت، این زنجیره شامل ۶۵ بلوک جدید خواهد بود که اولین آن‌ها بلوک موجود از مرحله صفر Beacon Chain و ۶۴ شارد بعدی آن، شاخه‌ای جدید است که با آن تعامل دارند. قرار گیری قراردادهای هوشمند و فعالیت‌های اقتصادی از پیش تعیین شده، بر روی این مراحل برنامه ریزی شده است.
اتریوم ۲.۰ اولین پروژه‌ای نیست که سعی در استفاده از مدل sharding برای برقراری ارتباط بین بلاکچین‌ها را دارد. پلکادوت Polkadot، پروژه برجسته Parity Technologies و Web3 Foundation در اجرای ایده وب ۳.۰ و توانایی اتصال میلیون‌ها دستگاه هوشمند به شبکه جهانی از اتریوم پیشی گرفت.
پروژه پلکادوت، از پیشتازان سیستم‌های اینترنت اشیا
تنها شش ماه پس از راه اندازی بلاکچین پلکادوت، این شبکه به وضوح در میان رمزارزهای شناخته شده جای گرفت. طبق گفته Coingecko، DOT با ارزش بازار ۵۸.۵ میلیارد دلار، جایگاه هفتمین رمزارز در بازار سرمایه را دارد. این واکنش بازار به تقاضای گسترده نسبت به پروتکل‌های بلاکچین از سوی توسعه دهندگان برنامه‌های غیرمتمرکز، در درجه اول در زمینه پروژه‌های غیر متمرکز رمزارزی، توضیح داده می‌شود. محصول کار سه ساله بنیاد Web3 با امکان ترکیب بلاکچین‌های مختلف، مشکلات پهنای باند و قابلیت افزایش مقیاس را حل می‌کند.
پروتکل Polkadot مبتنی بر سیستم خرد کردن است. به عنوان مثال تقسیم شبکه به بخش‌هایی با اعتبار سنجی معاملات جداگانه. بر خلاف اتریوم، جایی که هر گره هر عملیات را محاسبه می‌کند و هر تراکنش را پردازش می‌کند، مدل sharding وظایف را بین نادها تقسیم می‌کند و اجازه انجام چندین اعتبار سنجی تراکنش را به طور موازی می‌دهد، که این روند باعث افزایش سرعت اعتبار سنجی بلاکچین‌ها می‌شود. مطالب مرتبط را بخوانید.
سیستم‌های پشتیبانی از پروتکل اینترنت اشیا
بر خلاف پروژه‌های قبلی ۲۱ بخشی این سیستم، بخش اینترنت اشیا، تنها سه پروژه را در اختیار شما قرار می‌دهد: Node IoT ، MHC و Robonomics که البته شباهت قابل توجهی نیز بین آن‌ها وجود دارد. MHS هدف خود را ایجاد یک شبکه جهانی برای ارتباط دستگاه‌های اینترنت اشیا عنوان کرده است. ماشین تبادل توکن (MXC) پروتکلی است که فناوری LPWAN (شبکه کم مصرف با قدرت کم) یا به زبان ساده‌تر، فناوری بی سیم انتقال داده بین حسگرها و شمارنده‌ها را تقویت می‌کند. این پروژه سیستمی از مناقصه هوشمند برای حق دسترسی به سنسورها، شبکه و همچنین داده‌های بازار را ارائه می‌دهد که زنجیره‌های مختلف رمزارز را با هم ترکیب می‌کند.
مانند دو پروژه دیگر پشتیبان این سیستم، MXC هدفش را ایجاد یک فضای غیرمتمرکز برای دستگاه‌های هوشمند اعلام می‌کند. تعداد اینگونه دستگاه‌ها امروزه به میلیاردها عدد می‌رسد. با این حال، تنها مجهز بودن یک اسکوتر یا جاروبرقی به سنسورها و ریزپردازنده‌ها، آن‌ها را هوشمند نمی‌کند. برای اینکه چنین باشند، برای دریافت و انتقال داده و همچنین توانایی تعامل با سایر سیستم‌ها به اتصال ثابت اینترنت نیاز دارند.
نحوه انجام عملیات در سیستم‌های دارای اینترنت اشیا
ارائه دسترسی مداوم اینترنت به میلیون‌ها دستگاه و حسگر قطعا پروژه ارزان و یا ساده‌ای نخواهد بود. دومین و مهم‌ترین مسئله امنیت است. دستگاه‌ها می‌توانند هک شده و مورد سواستفاده قرار گیرند. به عنوان مثال هنگامی که می‌توان یک کتری هوشمند را بدون آب روشن کرد، در مورد یک تجارت عظیم صنعتی با تجهیزات گران قیمت چه کارهایی می‌توان انجام داد؟! آیا انبارهای کالاها موافقت می‌کنند که همه کارهای خود را به دستگاه‌های اینترنت اشیا بدون تضمین هک شدن سیستم‌هایشان بدهند؟ شبکه غیرمتمرکز Nodle دسترسی مداوم دستگاه‌ها و حسگرهای اینترنت اشیا به اینترنت را فراهم می‌کند.
این شامل استفاده از تلفن‌های هوشمند نیز هست. تلفن‌های همراه با دسترسی به اینترنت از طریق مکانیسم بلوتوث کم انرژی، دستگاه‌هایی را برای دسترسی به این شبکه مجهز می‌کنند. کاربر برنامه‌ای را روی تلفن نصب می‌کند و از این طریق به دستگاه‌های اینترنت اشیا نزدیک اجازه می‌دهد داده‌های به روز شده را به اینترنت منتقل کنند. در ازای این اقدام کاربر، صاحب تلفن هوشمند پاداش را به صورت ارز شبکه دریافت می‌کند. تلفن هوشمند به عنوان یک مترجم امن، داده‌ها را از دستگاه به ابر (در حالی که ناشناس ماندن صاحب گوشی هوشمند را حفظ می‌کند)، منتقل می‌کند.
سیستم‌های مناسب اینترنت اشیا
مانند سایر پروژه‌های موجود در همین زمینه، شبکه Nodle باید مقیاسی قابل افزایش داشته باشد (به ویژه برای اینکه بتواند میلیون‌ها تراکنش خرد را برای دارندگان تلفن‌های هوشمند به عنوان پاداش برای حفظ شبکه ارسال کند.). برای این منظور، یک استراتژی توسعه بر اساس Substrate (مجموعه ای از ابزارهای توسعه یافته توسط تیم Parity) برای ایجاد بلاکچین‌های سفارشی برای dApps، انتخاب شد. این فناوری که به زبان Rust نوشته شده و با پروتکل Polkadot تلفیق شده است، به شما امکان ایجاد شبکه‌های اینترنت اشیا مستقل متصل به سایر زنجیره های بلوک را می‌دهد.
این فرصت توسط توسعه دهندگان پلتفرم Robonomics Network ایجاد شده است. به گفته رهبر این پروژه سرگئی لونشاکوف (Sergey Lonshakov)، Substrate مستقیم‌ترین راه برای راه اندازی یک زنجیره para در Polkadot است”.
برخلاف ابزارهای آمازون، RWS به شما امکان می‌دهد نه تنها در معاملات فنی بلکه در معاملات اقتصادی بین دستگاه‌های اینترنت اشیا در یک محیط واحد که زنجیره‌های مختلف را با هم ترکیب می‌کند معاملات انجام دهید. به طور ساده، یک جارو برقی هوشمند نه تنها قادر به انتقال داده‌ها در مورد برق مصرفی است، بلکه به طور مستقل هزینه آن را از طریق ارتباط با دیگر دستگاه مورد نیاز پرداخت می‌کند. بیشتر بدانید.
نتیجه گیری:
توسعه پروژه‌ها در Polkadot باید در آینده بسیار نزدیک به حقیقت بپیوندد و این بدان معنی است که به زودی صدها میلیون نفر می‌توانند به راحتی با حامل‌های هوش مصنوعی ارتباط برقرار کنند و مشاغل قادر خواهند بود خدمات مبتنی بر دستگاه‌های خودکار را بدون خطر تداخل خارجی چنین چشم اندازهایی درک واضح تری از هیاهوی تبلیغاتی پیرامون Polkadot را با افزایش سرمایه آن ارائه می‌دهند.