اهمیت راه حل های نقدی برای پذیرش کریپتو در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد

نظر: چرا پذیرش کریپتو به راه حل های نقدی نیاز دارد

الکساندر گوسف، بنیانگذار و مدیرعامل Tectum، در این مقاله به بررسی چالش‌های پذیرش کریپتو در سطح جهانی و ضرورت ارائه راهکارهای عملی برای اقتصادهای مبتنی بر پول نقد می‌پردازد. به باور نویسنده، صنعت کریپتو برای سال‌ها کیف پول‌های دیجیتال و صرافی‌ها را به عنوان راهی برای تحقق شمول مالی تبلیغ کرده است، اما واقعیت‌های میدانی نشان می‌دهد که این رویکرد به تنهایی کافی نیست. با وجود تمام وعده‌ها و شعارها، هنوز میلیاردها نفر در سراسر جهان از دسترسی به خدمات مالی مدرن محروم هستند و پذیرش کریپتو به کندی پیش می‌رود.

گوسف با اشاره به آمار و ارقام، تاکید می‌کند که ۱.۴ میلیارد نفر در جهان هنوز فاقد حساب بانکی هستند و نرخ پذیرش کریپتو به سختی از ۸ درصد فراتر رفته است. این در حالی است که در اقتصادهای در حال توسعه آفریقا، آسیای جنوبی و آمریکای لاتین، پول نقد نه تنها رایج‌ترین، بلکه ضروری‌ترین وسیله پرداخت برای زندگی روزمره است. خدمات بانکی در این مناطق محدود و پراکنده هستند، نفوذ تلفن‌های هوشمند پایین است و سواد دیجیتال همچنان یک مانع بزرگ محسوب می‌شود. انتظار اینکه این جمعیت‌ها به راحتی بتوانند از طریق فرآیندهای پیچیده و کاملاً دیجیتالی وارد دنیای کریپتو شوند، غیرواقع‌بینانه و دور از ذهن به نظر می‌رسد.

نویسنده معتقد است که صنعت کریپتو باید رویکرد خود را تغییر دهد و به جای تمرکز صرف بر راهکارهای دیجیتال، به ارائه راهکارهای مبتنی بر پول نقد نیز توجه کند. تجربه نشان داده است که هر زمان که راه‌حل‌های کریپتو آفلاین و مبتنی بر پول نقد آزمایش شده‌اند، میزان پذیرش به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این پیام واضحی برای صنعت کریپتو دارد: مردم تمایل به استفاده از کریپتو دارند، اما به راهی برای دسترسی به آن نیاز دارند که با واقعیت زندگی آن‌ها سازگار باشد. در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق‌تر این موضوع و ارائه راهکارهای عملی برای افزایش پذیرش کریپتو در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد خواهیم پرداخت.

واقعیت جهانی وابستگی به پول نقد

برخلاف تصور رایج مبنی بر اینکه امور مالی دیجیتال به زودی جایگزین پول نقد خواهد شد، آمار و ارقام نشان می‌دهد که پول نقد همچنان نقش غالب و مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. الکساندر گوسف با اشاره به نمونه‌هایی از کشورهای مختلف، این واقعیت را به خوبی به تصویر می‌کشد. به عنوان مثال، در رومانی، کشوری در قلب اروپا، ۷۶ درصد از معاملات همچنان با استفاده از پول نقد انجام می‌شود، در حالی که نرخ پذیرش کریپتو در این کشور به ۱۴ درصد رسیده است. این نشان می‌دهد که حتی در کشورهایی که دسترسی به فناوری و خدمات مالی دیجیتال نسبتاً بالا است، پول نقد همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است و پذیرش کریپتو در حال رشد است.

در مراکش، کشوری در شمال آفریقا، پول نقد همچنان “پادشاه” است، با وجود رشد روزافزون پرداخت‌های دیجیتال. با این حال، نکته جالب توجه این است که ۱۶ درصد از جمعیت مراکش راهی برای استفاده از کریپتو پیدا کرده‌اند، حتی با وجود اینکه استفاده از آن به طور رسمی ممنوع است. این آمار نشان می‌دهد که علاقه و تقاضا برای کریپتو در میان مردم وجود دارد، حتی در شرایطی که موانع قانونی و محدودیت‌های رسمی وجود دارد.

مصر، کشور دیگری در شمال آفریقا، نمونه‌ای دیگر از وابستگی به پول نقد است. در این کشور، تقریباً ۷۲ درصد از پرداخت‌ها به پول نقد متکی هستند، اما میزان پذیرش کریپتو در حدود ۳ درصد است. این نرخ پایین پذیرش، عمدتاً به دلیل زیرساخت‌های دیجیتال محدود و دسترسی کمتر به فناوری‌های نوین است. با این حال، حتی در مصر نیز، بخشی از جمعیت به دنبال راه‌هایی برای استفاده از کریپتو هستند، که نشان‌دهنده پتانسیل بالای این فناوری در اقتصادهای در حال توسعه است.

هند، با وجود اشتیاق فراوان به کریپتو در میان جوانان و قشر تحصیل‌کرده، همچنان به شدت به پول نقد وابسته است. ۶۳ درصد از معاملات در هند هنوز به صورت نقدی انجام می‌شود. این آمار نشان می‌دهد که حتی در بازارهای بزرگ و پرجمعیت مانند هند، گذار کامل به اقتصاد دیجیتال هنوز راه زیادی در پیش دارد و پول نقد همچنان نقش حیاتی در زندگی روزمره مردم ایفا می‌کند. در سراسر این بازارها، یک الگوی واضح قابل مشاهده است: مردم می‌خواهند از کریپتو استفاده کنند، اما صنعت کریپتو هنوز راهی عملی و دسترس‌پذیر برای ادغام آن در معاملات روزمره آن‌ها ارائه نداده است.

مشکل واقعی کریپتو موانع پذیرش

موانع پذیرش کریپتو بسیار فراتر از مسائل فنی و فناوری هستند. مقررات دولتی، شرایط اقتصادی، عادات مالی محلی و عوامل فرهنگی، همگی در میزان پذیرش این فناوری نوظهور نقش دارند. الکساندر گوسف معتقد است که بزرگ‌ترین نقص کریپتو، کمبود تقاضا نیست، بلکه فرض نادرست صنعت مبنی بر اینکه کیف پول‌های دیجیتال و برنامه‌های بانکی تنها نقاط ورود عملی به دنیای کریپتو هستند، می‌باشد. این طرز فکر، میلیاردها نفری را نادیده می‌گیرد که هنوز در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد زندگی می‌کنند و به روش‌های پرداخت سنتی متکی هستند.

به جای تحمیل یک مدل کاملاً دیجیتالی به مناطق با اقتصادهای مبتنی بر پول نقد، صنعت کریپتو باید خود را با واقعیت‌های این مناطق سازگار کند و راهکارهای عملی و متناسب با نیازهای آن‌ها ارائه دهد. گوسف پیشنهاد می‌دهد که استفاده از اسکناس‌های فیزیکی متصل به بلاک چین، کوپن‌های کد QR و انتقال‌های مبتنی بر SMS می‌تواند کریپتو را به روشی ملموس و قابل فهم برای افرادی که قبلاً از پول نقد استفاده می‌کنند، وارد اقتصاد واقعی کند. این رویکرد، به جای نادیده گرفتن پول نقد، از آن به عنوان پلی برای ورود به دنیای کریپتو استفاده می‌کند و فرآیند پذیرش را برای میلیون‌ها نفر آسان‌تر و دسترس‌پذیرتر می‌سازد.

ایده استفاده از راهکارهای مبتنی بر پول نقد برای پذیرش کریپتو، به آن اندازه‌ای که در نگاه اول به نظر می‌رسد، رادیکال و غیرمعمول نیست. سیستم موفق M-Pesa در آفریقا، که بیش از ۶۶.۲ میلیون کاربر فعال دارد، بر اساس یک مدل ساده مبتنی بر نماینده عمل می‌کند که به مردم اجازه می‌دهد بدون نیاز به حساب بانکی، پول نقد را با ارزش دیجیتال مبادله کنند. همین رویکرد می‌تواند برای کریپتو نیز کارساز باشد و به کاربران امکان دهد اسکناس‌های نقدی متصل به بلاک چین را در فروشندگان محلی معامله کنند. این مدل، با استفاده از شبکه‌های نمایندگی گسترده و آشنا، می‌تواند دسترسی به کریپتو را برای جمعیت‌های بزرگ و پراکنده در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد فراهم کند.

نمونه‌های کوچکی از این رویکرد در حال حاضر در نقاط مختلف جهان در حال ظهور هستند. به عنوان مثال، Machankura، تراکنش‌های بیت کوین را از طریق شبکه‌های تلفن همراه پایه فعال می‌کند و بیش از ۱۳۶۰۰ کاربر را در آفریقا جذب کرده است. در منطقه‌ای که تقریباً تمام پرداخت‌های دیجیتال به جای برنامه‌های تلفن هوشمند، به کدهای تلفن همراه ساده متکی هستند، راه‌حل‌هایی مانند Machankura بسیار عملی‌تر از ترویج فرآیندهای پیچیده ورود مبتنی بر صرافی‌های متمرکز هستند.

نگرانی‌های امنیتی همواره در مورد دارایی‌های فیزیکی مطرح می‌شود، اما استفاده از نمایندگان آموزش‌دیده و نظارت مناسب می‌تواند خطرات را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. مهم‌تر از آن، این یک مشکل قابل حل است – در حالی که محروم کردن میلیاردها نفر از سیستم مالی مدرن، یک مشکل بسیار بزرگ‌تر و پیچیده‌تر است. صنعت کریپتو باید به جای تمرکز صرف بر راهکارهای دیجیتال، به دنبال راهکارهای ترکیبی و مبتنی بر پول نقد نیز باشد تا بتواند پذیرش کریپتو را در سطح جهانی افزایش دهد و به وعده شمول مالی خود عمل کند.

پیوریست‌های دیجیتال اشتباه متوجه می‌شوند

بسیاری از افراد در فضای کریپتو، راهکارهای مبتنی بر کاغذ و پول نقد را منسوخ و قدیمی می‌دانند. این ایده که همه چیز باید کاملاً دیجیتالی باشد، واقعیت‌های اقتصادی و اجتماعی بسیاری از مناطق جهان را نادیده می‌گیرد و مانع از پذیرش گسترده کریپتو می‌شود. الکساندر گوسف معتقد است که این “پیوریست‌های دیجیتال” درک درستی از چگونگی تکامل سیستم‌های مالی ندارند. مردم به زمان برای انتقال از سیستم‌های سنتی به سیستم‌های جدید نیاز دارند و راهکارهای جدید باید با شیوه زندگی فعلی آن‌ها مطابقت داشته باشد.

CoinText، یک سرویس انتقال کریپتو مبتنی بر SMS، نمونه‌ای از یک راهکار مبتنی بر پول نقد است که قبل از تعطیل شدن به ۵۰ کشور جهان گسترش یافت. این سرویس، به دلیل ناکارآمدی ایده یا عدم استقبال کاربران تعطیل نشد، بلکه به این دلیل که صنعت کریپتو آمادگی حمایت و توسعه آن را نداشت. همین طرز فکر سخت‌گیرانه که انتقال‌های SMS را نادیده گرفت، اکنون مانع از پذیرش کریپتو در اقتصادهای دارای پول نقد زیاد می‌شود و فرصت‌های بزرگی را از دست می‌دهد.

در مقابل این دیدگاه‌های محدودکننده، سرویس جدیدی به نام Text BSV ظهور کرده است که پرداخت‌های همتا به همتا (P2P) ساتوشی‌ها را به طور مستقیم از طریق SMS فعال می‌کند. این سرویس، بدون نیاز به دانلود برنامه، ثبت‌نام یا دانش قبلی از بیت کوین، امکان ارسال و دریافت ارز دیجیتال را فراهم می‌کند و بر روی هر تلفنی، حتی تلفن‌های غیرهوشمند، کار می‌کند. Text BSV نشان می‌دهد که راهکارهای مبتنی بر SMS و پول نقد، همچنان می‌توانند نقش مهمی در پذیرش کریپتو ایفا کنند و به ویژه در اقتصادهای در حال توسعه، بسیار کارآمد و دسترس‌پذیر باشند.

اگر میزان پذیرش کریپتو در ۸ درصد متوقف شود، این به این دلیل نخواهد بود که مردم آن را نمی‌خواهند، بلکه به این دلیل خواهد بود که صنعت کریپتو بر رویکردی پافشاری کرده است که برای بیشتر نقاط جهان کارساز نیست. صنعت کریپتو باید از این طرز فکر پیوریستی و محدودکننده دست بردارد و به دنبال راهکارهای عملی و متنوعی برای افزایش پذیرش در سطح جهانی باشد.

یک فرصت ۵۰ میلیارد دلاری

مزیت مالی ادغام کریپتو در اقتصادهای نقدی بسیار زیاد است و پتانسیل عظیمی برای رشد و توسعه این صنعت وجود دارد. الکساندر گوسف معتقد است که اگر رومانی با تکیه ۷۶ درصدی بر پول نقد، توانسته به نرخ پذیرش 14 درصدی برسد، بازارهای مشابهی در سراسر جهان نیز می‌توانند از این الگو پیروی کنند و نرخ پذیرش خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. این پتانسیل، به یک فرصت ۵۰ میلیارد دلاری در سطح جهانی تبدیل می‌شود، زیرا کریپتو وارد اقتصادهایی می‌شود که تریلیون‌ها دلار هر سال در معاملات نقدی غیررسمی جابجا می‌شوند.

یک شبکه نماینده نقدی به کریپتو می‌تواند تا سال ۲۰۳۰، ۱۰ میلیارد دلار درآمد ایجاد کند و موفقیت پلتفرم‌های پول تلفن همراه مانند M-Pesa را تکرار کند. این شبکه، با ایجاد یک زیرساخت مبتنی بر نمایندگان محلی، می‌تواند دسترسی به کریپتو را برای میلیون‌ها نفر در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد فراهم کند و فرصت‌های جدیدی را برای کسب درآمد و رشد اقتصادی ایجاد نماید. حتی صرافی‌های کریپتو نیز از بهره‌برداری از این بازارهای کم‌خدمات و پر کردن شکاف بین اقتصادهای دیجیتال و نقدی سود خواهند برد.

مقررات‌گذاران ممکن است به دلیل نگرانی‌های مربوط به شفافیت در مورد کریپتو مبتنی بر کاغذ تردید داشته باشند، اما نادیده گرفتن شمول مالی در این مقیاس دشوار است. اگر دولت‌ها شاهد ۵۰ میلیارد دلار فعالیت اقتصادی جدید بالقوه باشند، به احتمال زیاد برای یافتن راه‌حل‌ها تلاش می‌کنند تا اینکه مانع پیشرفت شوند. پتانسیل اقتصادی و اجتماعی پذیرش کریپتو در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد، بسیار بزرگ است و دولت‌ها و نهادهای نظارتی باید با همکاری با صنعت کریپتو، به دنبال راهکارهایی برای تحقق این پتانسیل باشند.

پول نقد با کریپتو ملاقات می‌کند

هدف اصلی کریپتو، تحول در دسترسی مالی و ایجاد یک سیستم مالی فراگیرتر و عادلانه‌تر بود. اما تا به امروز، کریپتو برای میلیاردها نفر در سراسر جهان دور از دسترس باقی مانده است. انتظار اینکه این جوامع به طور کامل از پول نقد دست بکشند و مستقیماً به کیف پول‌های دیجیتال بپرند، غیرواقع‌بینانه و یک استراتژی نامناسب است. راه حل این نیست که منتظر بمانیم تا این اقتصادها مدرن شوند، بلکه این است که با مردم در جایی که هستند ملاقات کنیم و راهکارهایی ارائه دهیم که با واقعیت زندگی آن‌ها سازگار باشد.

این به معنای آزمایش راهکارهای سازگار با پول نقد، مشارکت با ارائه‌دهندگان مخابرات و راه‌اندازی مدل‌های مبتنی بر نماینده است که به مردم اجازه می‌دهد از کریپتو به روشی که آشنا به نظر می‌رسد استفاده کنند. صنعت کریپتو باید رویکردی منعطف و عمل‌گرایانه اتخاذ کند و به جای پافشاری بر مدل‌های کاملاً دیجیتالی، به دنبال راهکارهای ترکیبی و مبتنی بر پول نقد نیز باشد. اگر این صنعت این تغییرات را ایجاد نکند، توقف پذیرش فعلی دائمی خواهد شد و فرصت‌های بزرگی برای شمول مالی و رشد اقتصادی از دست خواهد رفت.

کریپتو مبتنی بر کاغذ، به جای یک گام به عقب، می‌تواند پلی باشد که در نهایت میلیاردها نفر را به آینده امور مالی متصل می‌کند. این رویکرد، با استفاده از پول نقد به عنوان یک نقطه شروع آشنا و دسترس‌پذیر، می‌تواند پذیرش کریپتو را در اقتصادهای مبتنی بر پول نقد تسریع کند و به تحقق وعده شمول مالی کریپتو کمک کند. صنعت کریپتو باید این فرصت را غنیمت شمارد و با ارائه راهکارهای نوآورانه و مبتنی بر پول نقد، به استقبال میلیاردها کاربر جدید در سراسر جهان برود و نگهداری رمز ارز را برای همه آسان سازد.