دسترسی عمومی به رمزارز و جامعه بدون پول نقد

مدتی طول خواهد کشید که مردم به رمزارز عادت کنند و دسترسی عمومی به رمزارز ها میسر شود. مسلما آموزش نقش کلیدی در این زمینه دارد.

از QR کدها گرفته تا اپلیکیشن های پرداخت موبایل مردم هر روز به پرداخت های دیجیتال روی می آورند. بخصوص که تکنولوژی تلفن های هوشمند هر روز فراگیرتر می شود.

عامل کلیدی بعدی نیز اقدامات پیش برنده دولت هاست. همانطور که کشورهایی مانند سنگاپور و فیلیپین در طول دوران کرونا بانک های مرکزی شان به سمت راه اندازی هر چه بیشتر روش های پرداخت غیر حضوری هدایت کرده اند. نتیجه آن هم رشد بسیار امیدوار کننده ۵۰۰۰ درصدی استفاده از پلت فرم های پرداخت دیجیتال در فیلیپین بود.

رشد بی سابقه پرداخت های غیر نقدی راه را برای دسترسی عمومی به رمزارز ها نیز هموار کرده است. شاهد آن هم عبور تعداد افراد مصرف کننده رمزارز از مرز ۱۰۶ میلیون نفر در ژانویه امسال بود. این رقم رشد ۱۵ درصدی ماه به ماه را نشان می دهد. با این وجود این عدد هنوز در مقایسه با ۴.۷ میلیارد نفری که به اینترنت دسترسی دارند ناچیز است.

با اینکه گسترش دسترسی عمومی به رمزارز ها ادامه دارد اما چه چیزی باعث همه گیری انفجاری می شود؟

مدل جدیدی از دسترسی مالی

امروزه میلیاردها نفر از مردم جهان هنوز به ابتدایی ترین امکانات مالی هم دسترسی ندارند. این به این معنی است که آنها توانایی ذخیره کردن و مدیریت امن پول خود را ندارند. در مواقع بحران های اقتصادی مانند بحران سال گذشته که اقتصاد جهان بر اثر شیوع بیماری کرونا به شدت متزلزل شده بود، اختلاف طبقاتی بین فقیر و غنی بیش از پیش نمایان می شود.

شیوع بیماری کرونا فقدان زیر ساخت های مالی جامع را ثابت کرد. این فقدان منجر به عدم دسترسی یک سوم از جمعیت جهان به شبکه امن مالی قابل اتکا شده است.

با گسترش دسترسی عمومی به رمزارز ها هر کسی قادر است ارز دیجیتال خود را بصورت بین المللی انتقال دهد. این امر بدون نیاز به فراهم آوردن یک مقدار مشخصی پول در حساب بانکی و فقط با دسترسی به اینترنت میسر است. اپلیکیشن های رمزارز بر بستر بلاک چین های غیر متمرکز ساخته شده اند. تراکنش های مالی آنها نیز بصورت همتا به همتا (peer-to-peer) است. این مدل از تراکنش بدون نیاز به واسطه هایی مانند بانک ها یا کارگزاری ها انجام می شود.

این شیوه تراکنش صرفه جویی های زیادی را در هزینه موجب می شود. به عنوان مثال هزینه حواله های بین المللی که ممکن است حتی برای یک تراکنش کوچک به ۷ درصد هم برسد. این عدد بعد از وارد شدن حواله به حساب واسطه ها بر هر دو طرف گیرنده و فرستنده اعمال می شود. در حالی که این عدد برای تراکنش های رمزارز حداکثر به یک درصد (مستقل از میزان انتقال) می رسد.

آزادی بیشتر در پلت فرم های غیر متمرکز

دسترسی به پلت فرم های بسیار غیر متمرکز آزاد است. به این معنی که هر شخصی که کیف پول رمزارز و دسترسی به اینترنت داشته باشد می تواند از آن استفاده کند. این استفاده می تواند قرض دادن، واگذاری و انتقال باشد که بدون نیاز به یک سیستم مرکزی انجام می شود. به جای این سیستم مرکزی تراکنش ها بصورت هوشمند انجام می شوند. این شیوه، آنها را تا زمانی که از حداقل های پیش کدگذاری شدگی برخوردار باشند، بصورت خودکار انتقال می دهد.

در کنار کاهش هزینه ها، صرفه جویی در وقت را هم جزو مزیت های دسترسی عمومی به رمزارز ها در نظر بگیرید. تراکنش های حواله ای ممکن است چند روز طول بکشند. در حالی که تراکنش های رمزارز طی چند دقیقه انجام می شوند.

احراز هویت مانعی بر سر راه دسترسی عمومی به رمزارز ها

اما هنوز استفاده از برخی روش های احراز هویتی توسط بسیاری از پلت فرم های رمزارز صورت می گیرد. این کار به عنوان بخشی از فرآیند شناسایی مشتری یا KYC انجام می شود. این موضوع می تواند شامل ثبت تلفن همراه یا دریافت کارت شناسایی به منظور احراز آدرس اقامتی فرد باشد.

برخی پلت فرم ها نیز رویکردهای چند لایه ای را در سرویس های خود اتخاذ می کنند. به این ترتیب هرچه کاربران اطلاعات هویتی بیشتری را در اختیار پلت فرم بگذارند به امکانات بیشتری هم دسترسی خواهند داشت.

این فرآیند شناسایی مشتری عمدتا در راستای مبارزه با پول شویی انجام می شود. با این حال این موضوع مشکلاتی را بر افرادی که مدارک هویتی چندانی ندارند تحمیل می کند. در نتیجه روند دسترسی عمومی به رمزارز ها نیز کندتر می شود.

گفته می شود برخی از صرافی های غیر متمرکز یا DEX هنوز بر استفاده از اصول خدمات بدون شناسایی مشتری تاکید می کنند. عدم نیاز به شناسایی حساب و انتظار برای تایید آن بسیاری را به سمت استفاده از این صرافی ها مانند پن کیک سواپ (PancakeSwap)، یونی سواپ (Uniswap) و دیفای چین (DeFiChain) سوق داده است. این امر امکانات مالی را برای همگان در دسترسی یکسانی قرار داده است.

گذشته از سادگی تراکنش ها، نوآوری های اخیر در زمینه رمزارز ها وعده یک سیستم مالی منصفانه را می دهند. سیستمی که در آن همگان به منابع بیشتری برای بوجود آوردن ثروت دسترسی دارند.

با این وجود برخی تکنولوژی ها مانند صرافی های غیر متمرکز هنوز برای بسیاری از عموم نا آشنا هستند. اما خدمات مالی غیر متمرکز مرکزی شده (CeDeFi) و بالا رفتن سواد اقتصادی در طول زمان و در نتیجه دسترسی عمومی به رمزارز ها می تواند درها را برای این پتانسیل عظیم ساخت ثروت نیز باز کند.

آموزش کلید دسترسی عمومی به رمزارز ها

تکنولوژی های پرداخت دیجیتال، مانند QR کدها و بیومتریک ها در حال گسترش روز افزون هستند. این موضوع قطعا یک نقطه امیدوار کننده در جهت استفاده هر چه بیشتر از روش های صرفه جویانه پرداختی در آینده است.

در کشورهای حوزه اقیانوسیه نود درصد از شرکت کنندگان در یک مصاحبه گفته اند که در آینده راه های پرداخت جدیدی را بر می گزینند.

علاوه بر این افزایش سرمایه گذاری های خرد باعث تغییرات بنیادین در حوزه سرمایه گذاری شده است. این موضوع باعث دو برابر شدن فعالیت های تجاری در طی سال گذشته شده است. پلت فرم های یوزر فرندلی مانند رابین هود (Robinhood) با مشارکت شرکای رمزارزی خوش نامی مانند کوین بیس سرمایه گذاری برای افراد عادی و دسترسی عمومی به رمزارز ها را بسیار آسان کرده اند.

این افزایش تاریخی پرداخت های دیجیتال و سرمایه گذاری های خرد افراد، عادی را بیشتر در معرض آگاهی از سرمایه های جدید قرار داده است. با این وجود در آمریکا هنوز ۸۴ درصد از مردم به رمزارز ها علاقه ای ندارند یا هرگز در مورد آن چیزی نشنیده اند.

اما این موضوع می تواند به هراس روانی از تکنولوژی های جدید نیز مربوط باشد. ما اکنون در نقطه خوبی برای انتقال تدریجی به سمت یک دنیای رمزارزی با دسترسی عمومی به رمزارز ها هستیم.

اکنون کارهای بسیاری برای دسترسی عمومی به رمزارز ها برای درک بهتر آنها باید انجام شود. پروژه های رمزارز با سرمایه گذاری در جهت ایجاد محتواهای آموزشی می توانند جای خالی مدرسان و مشاوران این عرصه را پر کنند.

در همین حال شفافیت هرچه بیشتر در جهت رفع نقاط ابهام و آگاهی دادن به مشتریان در مورد ریسک هایی که رمزارز ها با خود دارند می تواند به بسیاری از افراد برای ورود آسان تر و مطمئن تر به این عرصه کمک کند.

اولین بانک مرکزی دیجیتال جهان

در حالی که پول نقد به این زودی ها از دور خارج نخواهد شد بیش از ۸۶ درصد از بانک های مرکزی در جهان به دنبال بانک های مرکزی با پول دیجیتال هستند. اولین بانک مرکزی دیجیتال جهان (CBDC) توسط بانک مرکزی کشور باهاماس در سال ۲۰۱۸ پایه گذاری شده و در اکتبر سال گذشته بصورت رسمی افتتاح شد. تکنولوژی حامی این پروژه توسط شرکت یو زین چوا (U Zyn Chua) و با مشارکت دیفای چین پایه گذاری شده است.

با این که این بانک توسط یک بانک مرکزی اداره می شود اما عمومی شدن آن پیام روشنی به بازارهای با سرمایه های ارز دیجیتال می دهد. افتتاح این بانک مانند کاتالیزوری در تسریع فرآیند دسترسی عمومی به رمزارز ها در دنیا بوده است.

در آخر

در کوتاه مدت رمزارز قطعا جای سیستم فعلی مالی را نخواهد گرفت. اما مسلما مسیر خود را برای دستیابی به اکوسیستمی جدید، دیجیتال و ارزان تر هموار خواهد کرد. با وجود این که ممکن دسترسی عمومی به رمزارز ها مدتی طول بکشد اما این تکنولوژی نو ظهور ارزش های خود را با سرویس های ارزان تر، امن تر و همگانی تر ثابت خواهد کرد. آموزش در این مسیر یک کلید اصلی است. قطعا خود شرکت های رمزارز نیز در این مورد باید پیشگام شوند. همین طور حمایت بانک های مرکزی و تاسیس بانک های دیجیتال یک گام موثر دیگر می تواند باشد. قدم بزرگ بعدی هم برداشتن موانع بر سر راه شناسایی کاربران و بروکراسی های معمول است.

آیا شما تاکنون در مورد خرید و فروش رمزارز چیزی شنیده اید؟

امکان دسترسی عمومی به رمزارز ها چه تاثیری بر قیمت بیت کوین در ماه های آینده خواهد داشت؟

در مقالات و خبرهای رمزارز مارکت اطلاعات خود را در مورد سرمایه گذاری در رمزارز ها ارتقاء دهید.

https://cointelegraph.com/news/crypto-is-the-next-step-toward-a-cashless-society